Rozmowy Kingi I Maksa

Popołudniową porą znów rozmawiamy, bujając w obłokach..."RZEKA nie jest OBŁOKIEM,OBŁOK nie jest PTAKIEMa jednak gdypochylam się nad WODĄwidzę w niej płynące NIEBOa jednak gdyprzyglądam się CHMUROMprzefruwają nade mną stadami.Jesteśmy jak lustraodbijające w sobie siebieI chociaż nie jestem Tobąnoszę w sobie Twoją RZEKĘ,Twoje OBŁOKI i Twoje PTAKI."Maks Kapalski